Kaş kaş üstüne taş taş üstüne : kent kültürü üzerine denemeler / Tarık Dursun K..

By: Tarık Dursun K, 1931- [author.]Material type: TextTextİstanbul : Cumhuriyet Kitapları, 2008Description: 286 pages : photograph ; 20 cmContent type: text Media type: unmediated Carrier type: volumeISBN: 9789944150644 (paperback)Subject(s): Turkish literature | Turkish essaysLOC classification: PL248.T37 K37 2008Summary: Siz de zaman zaman ister misiniz çocukluğunuza dönmeyi? Ben isterim. Hem çocukluğuma, hem çocukluğumun İzmir'ine. İzmir'de doğdum, İzmir'de büyüdüm. Eski İzmir'i avucumun içi gibi bilirim... Bu sokak, eskiden bu kadar sapa, bu kadar görünmez (ve kimsenin ilgisini çekmez), bu kadar alçakgönüllü ve kendine dönük bir sokak değildi... Kuşlar ikindi vakitleri yağmurun değil, akşamın habercileridir. Geniş açılmış kanatlarıyla acele acele alçalıp yine aynı telaşla göğe yükselirler... Evet, bir de bakarsınız, bir mevsim (sırasının gelmişliğine göre) hayatımızdan çekip gider ve unutmazlıklar gerilerde kalır... Eskiden bu kıyılar kendi başlarına idiler; gelensiz ve gidensiz... Geçmişte ne buluyoruz, bilmem. Oysa, eskiyi, artık yeni olmaktan çıkıp yeniliğini çoktan yitirmiş bir eskiyi düşünmek, insanı yaşadığı bugününden uzaklaştırmaz bence.
Item type Current library Shelving location Call number Copy number Status Date due Barcode
Books MEF Üniversitesi Kütüphanesi
Genel Koleksiyon PL 248 .T37 K37 2008 (Browse shelf (Opens below)) Available 0001241
Browsing MEF Üniversitesi Kütüphanesi shelves, Shelving location: Genel Koleksiyon Close shelf browser (Hides shelf browser)
PL 248 .T37 G865 2009 v.2 Gönlümün bir parçası : toplu öyküler 2 / PL 248 .T37 G89 1991 Güzel avrat otu : Sevmek diye bir şey / PL 248 .T37 H3736 2009 Hasangiller / PL 248 .T37 K37 2008 Kaş kaş üstüne taş taş üstüne : kent kültürü üzerine denemeler / PL 248 .T37 K373 2009 v.1 Karanfilli hikaye : toplu öyküler 1 / PL 248 .T37 K39 1995 Kayabaşı / PL 248 .T37 K87 2013 Kurşun ata ata biter : roman /

Siz de zaman zaman ister misiniz çocukluğunuza dönmeyi? Ben isterim. Hem çocukluğuma, hem çocukluğumun İzmir'ine. İzmir'de doğdum, İzmir'de büyüdüm. Eski İzmir'i avucumun içi gibi bilirim... Bu sokak, eskiden bu kadar sapa, bu kadar görünmez (ve kimsenin ilgisini çekmez), bu kadar alçakgönüllü ve kendine dönük bir sokak değildi... Kuşlar ikindi vakitleri yağmurun değil, akşamın habercileridir. Geniş açılmış kanatlarıyla acele acele alçalıp yine aynı telaşla göğe yükselirler... Evet, bir de bakarsınız, bir mevsim (sırasının gelmişliğine göre) hayatımızdan çekip gider ve unutmazlıklar gerilerde kalır... Eskiden bu kıyılar kendi başlarına idiler; gelensiz ve gidensiz... Geçmişte ne buluyoruz, bilmem. Oysa, eskiyi, artık yeni olmaktan çıkıp yeniliğini çoktan yitirmiş bir eskiyi düşünmek, insanı yaşadığı bugününden uzaklaştırmaz bence.

NEW

NEW