Acısını suskunluğa dönu?ştu?ren bir çocuk, kaybettiği annesiyle kâğıt u?zerinde yeniden karşılaşıp onun ku?çu?k bir ajandaya du?ştu?ğu? duygu ve hatırlayışların diliyle edebiyatı keşfettiğinde nasıl olup da kendi sesini duymaya başlar? İnci Aral, otuz yılı aşan edebiyat uğraşının bu noktasında duruyor ve Tolga Meriç'in sorularına verdiği yanıtlarda kendini, tıpkı romanlarından birinin kahramanıymışçasına irdeliyor. Parçalanıp dağılmış bir aile, beslemelerle paylaşılmış odalar, parasız yatılı okullar, mektuplar, yolculuklar, uçurumlar, şehirler, şarkılar ve tabii öldu?ru?cu? aşklar ama hepsinden daha bu?yu?k bir aşkla bağlanılmış kitaplarla kâğıtlar... "İnsan unutmak zorundadır. Ama bu unutmanın kendisi değildir. Unutmak yoktur, " diyen İnci Aral'ın, hem özel hem de yazarlık du?nyasını okuruna açtığı, yazıya adanmış kalbinin ve zihninin bu?tu?n odalarını tek tek dolaştığı bu anlatı, hayatına edebiyatın, edebiyatına hayatın ışıklarını du?şu?rebilen bir yazarı daha iyi tanımak, yazdıklarının derinine girmek ve yazma tutkusunun ne olduğunu anlamak isteyenler için...