Beni asıl hayat aldattı / Cezmi Ersöz.
Material type:
Textİstanbul : Tekin Yayınevi, 2010Edition: Tekin Yayınevi üçüncü basımDescription: 199 pages ; 20 cmContent type: text Media type: unmediated Carrier type: volumeISBN: 9789944610322 (paperback)Subject(s): Turkish fictionLOC classification: PL248.E772 B465 2010Summary: Gözyaşlarım hırsa getirdi beni. Dolabı açtım. Bir gömleğini seçtim. Önce hasretle kokladım, ardından düğmelerini kopardım tek tek... Sonra aldım elime iğne ipliği, koparttığım düğmelerini yeniden diktim. İğneyi gömleğine her geçirişimde yanlış insan, her çıkarışımda doğru insan, deyip ağlıyordum. Kimbilir belki birazdan, belki daha sonra kapımı çalardın. Evimize dönerdin... Bir ayağı kırık atına... Hem gidecek neresi vardı ki? Yanlış sevgilinden, yanlış hayatlardan, yanlış arkadaşlıklardan gidecek neresi vardı ki? En sonunda birbirimizi bulmayacak mıydık? Hem öyle güzel kokuyordun ki, öyle amansız... Sen yokken seni çok düşledim... Yaşadığın bu düş kırıklığı yeter sana. O an gördüm seni. Bunu sana hiç sormayacağım, ama yeterki, gel. Çal artık kapımızı... Yanlış arkadaşların seni çok özledi... Çal artık kapımızı... Yanlış sevgilin seni çok özledi...
| Item type | Current library | Shelving location | Call number | Copy number | Status | Date due | Barcode |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Books | MEF Üniversitesi Kütüphanesi | Genel Koleksiyon | PL 248 .E772 B465 2010 (Browse shelf (Opens below)) | Available | 0001438 |
Browsing MEF Üniversitesi Kütüphanesi shelves, Shelving location: Genel Koleksiyon Close shelf browser (Hides shelf browser)
|
|
|
|
|
|
|
||
| PL248.E77 S34 2014 Safahat : orijinal metin-sadeleştirilmiş metin-notlar / | PL 248 .E77 Z774 2015 Vaiz : öteki Mehmed Âkif / | PL 248 .E772 Ö587 2010 Ölürsem beni seninle ararlar şimdi / | PL 248 .E772 B465 2010 Beni asıl hayat aldattı / | PL 248 .E772 K575 2013 Kırk yılda bir gibisin / | PL 248 .E772 S335 2008 Saçlarının kardeş kokusu / | PL 248 .E772 S66 2009 Son yüzler / |
Gözyaşlarım hırsa getirdi beni. Dolabı açtım. Bir gömleğini seçtim. Önce hasretle kokladım, ardından düğmelerini kopardım tek tek... Sonra aldım elime iğne ipliği, koparttığım düğmelerini yeniden diktim. İğneyi gömleğine her geçirişimde yanlış insan, her çıkarışımda doğru insan, deyip ağlıyordum. Kimbilir belki birazdan, belki daha sonra kapımı çalardın. Evimize dönerdin... Bir ayağı kırık atına... Hem gidecek neresi vardı ki? Yanlış sevgilinden, yanlış hayatlardan, yanlış arkadaşlıklardan gidecek neresi vardı ki? En sonunda birbirimizi bulmayacak mıydık? Hem öyle güzel kokuyordun ki, öyle amansız... Sen yokken seni çok düşledim... Yaşadığın bu düş kırıklığı yeter sana. O an gördüm seni. Bunu sana hiç sormayacağım, ama yeterki, gel. Çal artık kapımızı... Yanlış arkadaşların seni çok özledi... Çal artık kapımızı... Yanlış sevgilin seni çok özledi...