Tek yalnız ben değilim : anlatı / Jean-Louis Fournier ; çeviren Ayşe Ece ; kitap editörü Korkut Erdur ; düzelti Ahsen Erdoğan ; kapak tasarımı Nahide Dikel.
Material type:
TextLanguage: Turkish Original language: French Series: Yapı Kredi Yayınları | Yapı Kredi Yayınları ; 5721. | Yapı Kredi Yayınları ; 1636.Publisher: Beyoğlu, İstanbul : Yapı Kredi Yayınları, 2024Manufacturer: Beylikdüzü, İstanbul : Sena Ofset. Copyright date: ©2019Edition: On dördüncü baskıDescription: 145 pages ; 21 cmContent type: text Media type: unmediated Carrier type: volumeISBN: 9789750848834 (paperback)Uniform titles: Je ne suis pas seul a etre seul. Turkish Subject(s): French literatureLOC classification: PQ2666.F82 J419 2024Subject: Tek Yalnız Ben Değilim Jean-Louis Fournier’nin en melankolik, en hüzünlü ve belki de en vurucu anlatılarından biri.
*Yalnız olmaktan bıktım artık, bıktım her geçen gün daha yalnız, daha yaşlı, daha çirkin olmaktan. Bunların başıma geleceğini bilseydim hiç yaşlanmazdım.
Yazın en sıcak günleri, boğuluyorum sıcaktan, hükümetin yaptığı sert uyarılara rağmen yakınlarım –artık yakınım değil de uzaktan tanıdıklarım oldular– arayıp yeterli miktarda su içip içmediğimi sormuyorlar.
Herkes beni terk etti, on yıl önce karım Sylvie, kısa bir süre önce de küçük kedim Salomé, bir başka deyişle hayatımı sürdürmeme yardımcı olan herkes beni terk etti.
Evim artık benim için fazla büyük ve karşı komşularımın panjurları da sürekli kapalı.*
Fournier, kara mizahı kaleminden eksik etmeden, mağazada unutulup annesini bekleyen bir çocuğun huzursuz masumiyetiyle anlatıyor yalnızlığını. https://www.bkmkitap.com/tek-yalniz-ben-degilim?srsltid=AfmBOoo56cMUQomN1r1OzujoKJhiqNzByi00zFM4gWF_4smG6P8BTDpq
| Item type | Current library | Shelving location | Call number | Status | Date due | Barcode |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Books | MEF Üniversitesi Kütüphanesi | Genel Koleksiyon | PQ 2666 .F82 J419 2024 (Browse shelf (Opens below)) | Available | 0025143 |
"Sayesinde yalnız kalmadığım Laurent Laffont için"
Tek Yalnız Ben Değilim Jean-Louis Fournier’nin en melankolik, en hüzünlü ve belki de en vurucu anlatılarından biri.
*Yalnız olmaktan bıktım artık, bıktım her geçen gün daha yalnız, daha yaşlı, daha çirkin olmaktan. Bunların başıma geleceğini bilseydim hiç yaşlanmazdım.
Yazın en sıcak günleri, boğuluyorum sıcaktan, hükümetin yaptığı sert uyarılara rağmen yakınlarım –artık yakınım değil de uzaktan tanıdıklarım oldular– arayıp yeterli miktarda su içip içmediğimi sormuyorlar.
Herkes beni terk etti, on yıl önce karım Sylvie, kısa bir süre önce de küçük kedim Salomé, bir başka deyişle hayatımı sürdürmeme yardımcı olan herkes beni terk etti.
Evim artık benim için fazla büyük ve karşı komşularımın panjurları da sürekli kapalı.*
Fournier, kara mizahı kaleminden eksik etmeden, mağazada unutulup annesini bekleyen bir çocuğun huzursuz masumiyetiyle anlatıyor yalnızlığını.