Mimarlık denince / Doğan Hasol ; yayın yönetmeni Burçin Yılmaz ; kapak tasarımı Deniz Dokgöz.
Material type:
Item type | Current library | Shelving location | Call number | Status | Date due | Barcode |
---|---|---|---|---|---|---|
Books | MEF Üniversitesi Kütüphanesi | Genel Koleksiyon | NA 2500 .H37 2019 (Browse shelf (Opens below)) | Available | 0018523 |
Browsing MEF Üniversitesi Kütüphanesi shelves, Shelving location: Genel Koleksiyon Close shelf browser (Hides shelf browser)
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||
NA 2500 .F53 A36 2012 The eyes of the skin : architecture and senses / | NA 2500 .F7375 2018 Creative ecologies : theorizing the practice of architecture / | NA 2500 .G845 2021 The art of experiment : post-pandemic knowledge practices for 21st century architecture and design / | NA 2500 .H37 2019 Mimarlık denince / | NA 2500 .H545 2006 Immaterial architecture / | NA 2500 .K7513 1994 A history of architectural theory : from Vitruvius to the present / | NA 2500 .L43 2009 Architecture oriented otherwise / |
Includes bibliographical references (pages 156-157) and index (pages 158-160).
Mimarlık, mühendislik, tasarım, kültür, sanat vb. konu başlıklarında kitaplar yayımlayan YEM Yayın’ın, Mimarlık Denince… adlı yeni kitabı çıktı. Mimarlık Denince...’de Doğan Hasol, mimarlığın çeşitli alanlarında 60 yıla yakın bir süreçte edindiği deneyimlerin ışığında “mimarlığın ne olduğunu” ayrıntılarıyla anlatıyor; hattâ aykırı örneklerle, “ne olmadığını” da. Mimarlığı çeşitli yönleriyle, mimar adaylarına ve konuya ilgi duyanlara yalın bir dil ve kurgu ile anlatıyor. Mimarlığın felsefe, sanat, tarih, teknoloji, malzeme, siyaset, çevre, kent vb. dallarla ilişkilerini de ortaya koyarak aktaran Doğan Hasol mimarlığa ilişkin özetle şunları söylüyor: “Mimarlık dünyanın en eski mesleklerinden biridir. Buna karşılık toplumda, hak ettiği şekilde bilinir olduğu söylenemez. İnsanlar sürekli olarak mimarî çevrelerde yaşarlar: ev, okul, sokak, mahalle, parklar, kentler vd… Bunların tümü mimarî mekânlardır, ne var ki insanlar çoğu kez, mimarî mekânlarda yaşadıklarının farkında bile değildir... Mimarlık, soyut bir bireşim (sentez)dir. Bileşenleri, MÖ 1. yüzyıldan bu yana en basit tanımıyla ‘işlevsellik, dayanıklılık, estetik’ olarak kabul edilir. İyi mimarlık için bu bileşenlerden hiçbirinin yetersiz düzeyde olmaması gerekir...Bir binayı ya da yapıyı, sıkça rastlandığı gibi, ‘güzel’ ya da ‘çirkin’ sıfatlarıyla yorumlamak anlamsızdır. Bu tür öznel (subjektif) yaklaşımlarla yapılan yorumlar belki yorumu yapanın mimarlık bilgisi ve kültürel düzeyi konusunda fikir verebilir, ama yapının mimarî eleştirisi olarak bir değer taşımaz... Mimarlık, zaman ve mekânda gelişir. Mimarî birikim geçmiş dönemlerin, uygarlıkların, tarihin de en somut yansımalarını gözler önüne serer... O anlatımın içinde kentin çevresel ve coğrafi özellikleri ve topoğrafyası da vardır. Mimarlık, sürekli değişen dünyanın anlatımıdır; toplumsal, siyasal, bilimsel, kültürel, teknolojik, sanatsal gelişmelerin, kavramsal çatışmaların çok boyutlu olarak somutlaşmış yansımasıdır...”