Sanat tarihinin sonu : modernizimden sonra sanat tarihi / Hans Belting ; çeviren Mustafa Tüzel ; dizi editoru Ali Artun ; yayına hazırlayan Elçin Gen ; kapak tasarımı Özlem Özkal, Suat Aysu ; düzelti Asude Ekinci.
Material type:
TextLanguage: Turkish Series: İletişim Yayınları ; 2948. | İletişim Yayınları ; 48.Publisher: Şişli, İstanbul : İletişim Yayınları, 2020Manufacturer: Topkapı, İstanbul : Sena Ofset. Copyright date: ©2020 Edition: Birinci baskı 2020, İstanbulDescription: 343 pages : photographs ; 20 cmContent type: text Media type: unmediated Carrier type: volumeISBN: 9789750530050 (paperback)Uniform titles: Das ende der kunstgeschichte. Turkish Subject(s): Art | Art criticism | Modernism (Art)LOC classification: N380 .B4519 2020Subject: Hans Belting, modernliğin, tarihin ve nihayet insanın sonunun ilan edildiği çağdaş zamanlarda, modernlikten beri sanata yön vermiş olan “sanat tarihi”nin de sona erdiğini öne sürüyor.
“Sanat tarihinin sonu”, sanatın ya da sanatla ilgilenen bilimin sona erdiğine değil, sanatta ve sanat tarihi söyleminde yerleşmiş bir geleneğin bittiğine işaret ediyor. Sanat tarihinin kurduğu çerçeveye sığamayan çağdaş sanatın sonunda onu parçaladığını öne süren Belting, günümüzde sanat üzerine düşünmek ve yazmak için bambaşka bir yaklaşıma ihtiyaç olduğunu savunuyor. Özellikle İkinci Dünya Savaşı sonrasında Avrupa ve ABD’de modernizm ve avangardın seyrini izleyerek, çağdaş sanattaki gelişmelerin kökenlerini ve sonuçlarını irdeliyor. Yüksek/düşük kültür ayrımı, sanat eleştirisi karşısında sanat tarihi, modernizmin sanat tarihinde icat edilişi gibi meselelere eğiliyor.
“Modernizmin mücadelesini verdiği tabulardan kurtuluş, sanat hiç kimseyi kışkırtmaz olduğundan beri değerini yitirdi Modernizmin icadı olan burjuva-karşıtı avangardın meydan okuması, burjuvazinin çöküşüyle birlikte avangard da düşmansız kaldığı için, ortadan kalktı. Bir “seçkinler kültürü” imgesi etrafında yapılan tartışma, herkesin kendi seçimini yapabileceği bir kitle kültürü düzeyinde hükümsüzleşti. Son olarak da, kimliğin ya da çelişkinin yeri olarak tarih, her yerde hazır ve nazır ve kullanılabilir olduğu ölçüde, otoritesini yitirdi. Böylelikle tarihsel kültürümüze yön veren imge olarak sanat tarihi de ortadan kalktı.” -backover- https://www.dr.com.tr/kitap/sanat-tarihinin-sonu/sanat-tasarim/sanat-tarihi-ve-kurami/urunno=0001895555001
| Item type | Current library | Shelving location | Call number | Copy number | Status | Date due | Barcode |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Books | MEF Üniversitesi Kütüphanesi | Genel Koleksiyon | N 380 .B4519 2020 (Browse shelf (Opens below)) | Available | 0019802 |
Browsing MEF Üniversitesi Kütüphanesi shelves, Shelving location: Genel Koleksiyon Close shelf browser (Hides shelf browser)
|
|
|
|
|
|
|
||
| N 332 .G33 U43 2004 UmBauhaus : aktualisierung der moderne - updating modernism / | N 345 .D35 2015 Sanat tarihi nasıl yazılır? / | N 345 .W46 2022 Who can afford to be critical? an inquiry into what we can't do alone, as designers, and into what we might be able to do together, as people / | N 380 .B4519 2020 Sanat tarihinin sonu : modernizimden sonra sanat tarihi / | N 430 .M8 1972 Museums in crisis / | N 3690 .T8I767 P53 2005 Picasso İstanbul'da / | N 3690 .T8I82 T87 2002 Türk ve İslâm Eserleri Müzesi / |
Includes bibliographical references (pages 317-334) and indexes (pages 339-343).
Hans Belting, modernliğin, tarihin ve nihayet insanın sonunun ilan edildiği çağdaş zamanlarda, modernlikten beri sanata yön vermiş olan “sanat tarihi”nin de sona erdiğini öne sürüyor.
“Sanat tarihinin sonu”, sanatın ya da sanatla ilgilenen bilimin sona erdiğine değil, sanatta ve sanat tarihi söyleminde yerleşmiş bir geleneğin bittiğine işaret ediyor. Sanat tarihinin kurduğu çerçeveye sığamayan çağdaş sanatın sonunda onu parçaladığını öne süren Belting, günümüzde sanat üzerine düşünmek ve yazmak için bambaşka bir yaklaşıma ihtiyaç olduğunu savunuyor. Özellikle İkinci Dünya Savaşı sonrasında Avrupa ve ABD’de modernizm ve avangardın seyrini izleyerek, çağdaş sanattaki gelişmelerin kökenlerini ve sonuçlarını irdeliyor. Yüksek/düşük kültür ayrımı, sanat eleştirisi karşısında sanat tarihi, modernizmin sanat tarihinde icat edilişi gibi meselelere eğiliyor.
“Modernizmin mücadelesini verdiği tabulardan kurtuluş, sanat hiç kimseyi kışkırtmaz olduğundan beri değerini yitirdi Modernizmin icadı olan burjuva-karşıtı avangardın meydan okuması, burjuvazinin çöküşüyle birlikte avangard da düşmansız kaldığı için, ortadan kalktı. Bir “seçkinler kültürü” imgesi etrafında yapılan tartışma, herkesin kendi seçimini yapabileceği bir kitle kültürü düzeyinde hükümsüzleşti. Son olarak da, kimliğin ya da çelişkinin yeri olarak tarih, her yerde hazır ve nazır ve kullanılabilir olduğu ölçüde, otoritesini yitirdi. Böylelikle tarihsel kültürümüze yön veren imge olarak sanat tarihi de ortadan kalktı.” -backover-