Eğitim mirasımız Köy Enstitüleri : uygulanabilirliği ve model çalışmalar : 17-18 Nisan 2008, sempozyum / kitabı yayına hazırlayanlar, Prof. Dr. Güler Yalçın, Prof. Dr. Filiz Kamacıoğlu ; kitap tasarım Dr. Sinan Sönmez.
Material type:
TextSeries: Literatür Yayınları ; 582.Publisher: İstanbul : Literatür Yayıncılık, 2009Manufacturer: İstanbul : Şefik Matbaası. Copyright date: ©2009Edition: Birinci basım: Nisan 2009, İstanbulDescription: 165 pages : illustrations ; 24 cmContent type: text Media type: unmediated Carrier type: volumeISBN: 9789750404900 (paperback)Other title: Köy EnstitüleriSubject(s): Education, Rural -- Turkey -- History -- 20th century -- Congresses | Education, Rural -- Turkey -- 20th century -- Methodology -- Congresses | Rural schools -- Turkey -- History -- 20th century -- Congresses | Education -- Turkey -- History -- 20th century -- Congresses | Education and state -- Turkey -- History -- 20th century -- Congresses | Turkey -- Social policy -- History -- 20th century -- Congresses | Turkey -- Economic policy -- History -- 20th century -- Congresses | Turkey -- Politics and government -- 20th century -- CongressesLOC classification: LC5148.T9 E35 2009Summary: Köy Enstitülerini Araştırma ve Eğitimi Geliştirme Derneği’nin (KAVEG) 18 Nisan 2008’de gerçekleştirdiği sempozyumda, Köy Enstitüleri’nin kuruluş ve yıkılış nedenlerine de değinilirken ağırlıklı olarak evrensel özellikleri bilimsel olarak anlatıldığı ve günümüze uyarlanabilirliği tartışılmıştır.
Köy Enstitüleri 68 yıldır çeşitli nedenlerle Türkiye’nin gündemindedir. Bir görüşe göre, bu kurumlar o günlerin tarihsel koşullarında ortaya çıkmış ve zamanını doldurmuştur. Yeniden gündeme getirilmeleri ancak anma amaçlı olabilir.
Oysa, gerçek öyle değildir. Köy Enstitüleri sisteminin Türkiye’yi de aşan evrensel bir boyutu vardır. Anayasalar yurttaşına; “eğitim hakkı” öngörür. Herşeyden önce, 1940’lı yıllarda Köy Enstitüleri sistemi ile anayasamızın öngördüğü eğitim hakkı, ülkemiz insanına hakkıyla verilmiştir. Yeniden yapılanan Cumhuriyet Türkiyesi’nde yurttaş, demokrasinin anlamını bu eğitim sistemi içinde kavramıştır. 12-13 yaşlarındayken köyünden kopup, özgür ve moral değerleri sağlam bir yaşam ortamında parasız yatılı okuduğu için, doğru bir kişilik eğitimi almıştır. Öğretmenleri seçkin olduğu için de, mesleğini iyi öğrenmiştir.
Köy Enstitüleri sistemi, yalnızca öğretmenlik mesleğini değil diğer meslekleri de; yalnızca orta kısmı değil yüksek eğitim ve öğrenimi de kapsar. Dönemin politik koşulları gereği planlandığı şekilde uygulanamamış, daha doğru bir deyimle baltalanmıştır. https://www.literatur.com.tr/egitim-mirasimiz-koy-enstituleri-uygulanabilirligi-ve-model-calismalar-17-18-nisan-2008-sempozyum-kitabi
| Item type | Current library | Shelving location | Call number | Copy number | Status | Date due | Barcode |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Books | MEF Üniversitesi Kütüphanesi | Genel Koleksiyon | LC 5148 .T9 E35 2009 (Browse shelf (Opens below)) | Available | 0019172 |
Includes bibliographical references (page 165).
Köy Enstitülerini Araştırma ve Eğitimi Geliştirme Derneği’nin (KAVEG) 18 Nisan 2008’de gerçekleştirdiği sempozyumda, Köy Enstitüleri’nin kuruluş ve yıkılış nedenlerine de değinilirken ağırlıklı olarak evrensel özellikleri bilimsel olarak anlatıldığı ve günümüze uyarlanabilirliği tartışılmıştır.
Köy Enstitüleri 68 yıldır çeşitli nedenlerle Türkiye’nin gündemindedir. Bir görüşe göre, bu kurumlar o günlerin tarihsel koşullarında ortaya çıkmış ve zamanını doldurmuştur. Yeniden gündeme getirilmeleri ancak anma amaçlı olabilir.
Oysa, gerçek öyle değildir. Köy Enstitüleri sisteminin Türkiye’yi de aşan evrensel bir boyutu vardır. Anayasalar yurttaşına; “eğitim hakkı” öngörür. Herşeyden önce, 1940’lı yıllarda Köy Enstitüleri sistemi ile anayasamızın öngördüğü eğitim hakkı, ülkemiz insanına hakkıyla verilmiştir. Yeniden yapılanan Cumhuriyet Türkiyesi’nde yurttaş, demokrasinin anlamını bu eğitim sistemi içinde kavramıştır. 12-13 yaşlarındayken köyünden kopup, özgür ve moral değerleri sağlam bir yaşam ortamında parasız yatılı okuduğu için, doğru bir kişilik eğitimi almıştır. Öğretmenleri seçkin olduğu için de, mesleğini iyi öğrenmiştir.
Köy Enstitüleri sistemi, yalnızca öğretmenlik mesleğini değil diğer meslekleri de; yalnızca orta kısmı değil yüksek eğitim ve öğrenimi de kapsar. Dönemin politik koşulları gereği planlandığı şekilde uygulanamamış, daha doğru bir deyimle baltalanmıştır.