Includes bibliographical references (pages [249]-254) and index (pages [255]-256).

Ceza muhakemesi hukukunda özel soruşturma ve kovuşturma kuralları genellikle şüpheli veya sanığın tabi olduğu hukuki statü dikkate alınarak düzenlenmiştir. Örneğin memurlar, yükseköğretim kurumu mensupları, askerler gibi. Bunun yanı sıra, her insanın içinde bulunduğu zaman dilimi dikkate alınarak, işlediği suç bakımından özel düzenlemelerin getirilmesi gerekliliğine ilişkin ceza politikaları ve teorileri, 19.yüzyılın ikinci yarısından sonra gelişmeye başlamıştır. 20.yüzyılın başlarından itibaren çocuk mahkemelerinin kurulması ve çocuklara özel düzenlemelerin yapılması süreci hız kazanmıştır. Çalışma kapsamında çocuk kavramı, konuya ilişkin uluslararası sözleşmeler, mukayeseli hukuk, yasal düzenlemeler hakkında bilgi verilmiştir. Zira bu değerlendirmeler yapılırken çocukların sistem içinde ne kadar ihmal edildikleri, görmemezlikten gelindikleri de tespit edilmiştir. Bu eser ile yazarın amacı görünmeyeni görünür kılmak, uygulamada çocuklarla ilgili yaşanan usul sorunlarını gözler önüne sermek ve özellikle uygulayıcılar için referans oluşturacak bir kaynak oluşturmaktır. Toplumun gelişmesi ve çağdaş medeniyetler seviyesine ulaşması ancak çocuklarımızı korumamız ve iyi yetiştirmemiz halinde mümkün olacaktır. Bu nedenle, suça sürüklenen çocukları tekrar topluma kazandırmak, onları iyi birer vatandaş haline getirmek görevi sadece Devletin değil, her bireyin sorumluluğudur. Bu kapsamda çalışma içerisinde önce çocuk kavramı üzerinde durulmuş, uluslararası sözleşmeler ile getirilen düzenlemeler ve Türkiye'nin bu kapsamda yerine getirmekle yükümlü olduğu kurallar hakkında bilgi verilmiş; daha sonra çocukların soruşturma ve kovuşturmalarında uygulanacak usul kuralları ve dikkat edilmesi gerekli olan ilke ve esaslar belirtilmiş; mukayeseli hukuk hakkında bilgi verilerek kıyaslamalar yapılmıştır.--Back cover.