Necati Tosuner ÇILGINSI'da "bir şeyin eksik kaldığı", "yok, olmuyor"denilen anların kırılgan öykülerini anlatıyor. Beklenen yılgınlıklarınsezgisiyle çoğalan kaygıları, insanın kendisinden usanışını,bezginliği ve usulca damlayan bir su sesi gibi içe işleyen sevinci bir araya getiriyor. Sevinç ve kaygının birbirine çarpmasıyla oluşanbüyük patlamanın yarattığı korkunç boşluğun yıkıcı anlamsızlığınıresmediyor. Seni bulmuş olmak beni korkunç sevindiriyor.İçimden kervanlar geçiyor. Marşandizler geçiyor. Bir demetkır çiçeği geçiyor. Bir martı kanat açıyor, -mevzun. Süzgün bir sandal geçiyor içimden. Saçları kurdeleli birkız çocuğu geçiyor. 'Ben seni çok aradım...' demek geçiyoriçimden. 'Seni nasıl da buldum...' demek geçiyor.Beynime iğne batıyor seni yitirdiğimi düşününce. Sankikanım çekiliyor, içten içe donuyorum sanki, seni niçinyitirdiğimi düşününce. Seni yitirmiş olmak.. seni bulmuşve yitirmiş olmak geçiyor içimden.--Back cover.